Przejdź do treści

Kino w Trampkach – jesień 2020 i „Drzewo numer 3”

Kino w Trampkach jest nietypowym festiwalem filmowym, bo skierowany jest dla tej najbardziej wymagającej i najtrudniejszej widowni – najmłodszej. W tej edycji mogliśmy całkowicie za darmo online (www.kinowtrampkach.pl) zobaczyć do 27 listopada 2020 28 krótkometrażowych filmów skierowanych dla dzieci i młodzieży. Filmy są podzielone na 5 kategorii wiekowych (5+, 7+, 9+, 12+, 14+) i tematycznych (psychologia relacji, decyzje i moralność, kwestie społeczne, wyobraźnia oraz człowiek i natura.

Drzewo nr 3

*Uwaga! Tekst zawiera spoilery*

Film Omara Bena-Schachara z 2019 roku okazał się dla mnie odkryciem tej edycji festiwalu. Nie spodziewałam się bardzo wiele od filmu przeznaczonego dla grupy wiekowej 9+. Jak się okazało, zdecydowanie niesłusznie. Drzewo nr 3 porusza bardzo wiele ważnych problemów w ciągu 20-minutowego seansu.

Itai, nasz główny bohater, ma talent i ambicje, by w przyszłości zostać aktorem. Na razie jednak bierze udział w przesłuchaniu do szkolnego przedstawienia i, ku swojemu rozczarowaniu, dostaje rolę drzewa nr 3.

Podziwiam to, że chłopiec się nie poddał. Mimo wszelkich przeciwności losu, walczył o swoje. Mnie, i pewnie wielu innych, spotykały takie sytuacje, a wtedy jednak ustępowałam, poddawałam się. Itai starał się z kolei znaleźć jakieś pozytywy, a, jeśli ich nie było, samemu je tworzył.

Niezwykle frustrujące było, jak nauczycielka zajmująca się przedstawieniem, pani Crystal, nieustannie ignorowała starania młodego aktora. Główną rolę przyznała chłopcu, któremu w ogóle na tym nie zależało, który nawet nie nauczył się tekstu. Kiedy z kolei Itai postanowił stworzyć z roli drzew coś więcej niż tylko tło, postanowiła go zastąpić w sztuce kartonowymi ozdobami. Ostatnie sceny były szczególne trudne do oglądania. Odtwórca głównej roli nie pamiętał, co powinien powiedzieć, i zszedł ze sceny. Itai, ponieważ znał całą treść przedstawienia, spróbował je ratować. Niestety opiekunka grupy teatralnej ponownie mu nie pomogła – kazała spuścić kurtynę, wyłączyć światła… Wszystko byleby utrudnić dziecku pokazanie siebie.

Najbardziej mnie jednak bolał jedyny powód zachowania pani Crystal, który mi przyszedł do głowy. Żadne z dzieci odgrywających role tła nie było białe. Wszystkie też prawdopodobnie pochodziły z rodzin imigrantów. Chłopiec, który dostał główną rolę, był z kolei białym blondynem. Bardzo smutna była scena, w której Itai decyduje się odegrać przeprosiny nauczycielki. Mówi on tam, że nie zapanował nad sobą przez to, że jest tu, w Stanach, jeszcze nowy. No właśnie dać występ– Itai czuje się Amerykaninem – kiedy wyobraża sobie wygraną Tony, dziękuje Stanom Zjednoczonym, kiedy w jednej z klas dzieci ślubują wierność fladze USA, Itai odmawia tekst przysięgi pod nosem, kiedy babcia przyjeżdża w odwiedziny, Itai mówi: To jest Ameryka! Mów po angielsku! Problemy z rasizmem i ksenofobią, które zdecydowanie zbyt często się czają na swoje ofiary w dzisiejszych czasach, jest tu poruszany w bardzo subtelny i mądry sposób.

Warto zwrócić też uwagę na postać twórcy. Omar Ben-Schachar jest bardzo młodym reżyserem, który cały czas się kształci. Urodził się w Izraelu, a kiedy miał 12 lat przeprowadził się z rodzicami do Stanów Zjednoczonych. Drzewo nr 3 opiera częściowo na swoich doświadczeniach i dedykuje ją wszelkim imigrantów, którzy są ciągle stawiani w roli drzew w tle.

plakat filmowy
TytułDrzewo numer 3
ReżyserOmer Ben-Shachar
Rok2019
WWWhttps://www.treenumberthreefilm.com/
Tagi:

Dodaj komentarz

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

Skip to content